Wierszyki pisze dziadek, wnusia, ciocia i mama. Zbieramy je tutaj, żeby się nie pogubiły…

Wszystko zaczęło się od wierszowanego sms-a wnuczki do dziadka w pewien wiosenny dzień w czasie pandemii. Dziadek odpowiedział – wierszem. Potem do rymowanej korespondencji dołączyła ciocia. Jako ostatnia do rodzinnych rymów dała namówić się mama. I tak rymowankowa epidemia opanowała rodzinę. Czytaj więcej…

Ostatnie

Obyczajowe

Nostalgicznie

Po złoto-brązowym dywanie przemierzam mazurskie ścieżki bliskie memu sercuNade mną baldachim różnokolorowyliście się ścielą w jesiennym kobiercu. Ponury dzień dzisiaj, we mgle brzeg jeziora rozmyty lecz przecież to nie ma znaczeniaBo jestem w miejscu które znam i kochamZe mną idzie zachwyt, nostalgia, wspomnienia…. Myślę o tych którzy na zawsze odeszli,Którzy już na dworcu na mnie…

29 października, 2025

Obyczajowe

Wyznanie 😉

Jak łyk powietrza świeżegoJak coś czekoladowego 😉 Jak słońca błysk w dzień ponuryJak uśmiech co kruszy mury Jak bryza gdy skwar i duchotaJak pogłaskanie kota Jak z przyjacielem rozmowyJak ranek gdy wstaje nowy Mówie to po raz juz który?Kocham te moje Mazury ❤️

31 lipca, 2025

Obyczajowe

Różowa bezdomność

Cóż, że różowy i pod krawatem,i że uśmiechem każdego wita.Czas jego minął? Zajmuje miejsce?Dziś porzucony, tyle i kwita. Nikt się nie tuli już do pluszaka,Nie szuka ciepla lub pocieszenia.Zakończył służbę, może się znudził?Po prostu „ubył” z czyjegoś mienia. Jednak gdy patrzę na tego gościa,Choć niestosowne to jest ukrycie,Liczę, że jednak ktoś „temu misiu”Da jeszcze szansę…

20 lipca, 2025

Obyczajowe

Grajmy

Orkiestra już jest gotowa,Kolejny jej roczek leciDziś znowu gra w zacnym celuPo raz trzydziesty trzeci. To marka już jest narodowaNa całym świecie ją znająChoć ciągle są w Polsce tacyKtórzy jej nie doceniają. Ta jedna niedziela w rokuWznosi nas ponad podziałyGrajmy dla chorych dzieciBy szansę na życie dostały. Wrzucajmy kto ile może To prosty gest i…

26 stycznia, 2025

Coś poszło nie tak. Proszę odświeżyć stronę i/lub spróbować ponownie.